Powstanie dożywocia umownego wymaga zawarcia umowy między dożywotnikiem i nabywcą nieruchomości. Umowa o dożywocie jest umową zobowiązującą do przeniesienia własności nieruchomości w zamian za świadczenie polegające na zapewnieniu zbywcy dożywotniego utrzymania, którego treść określa ta umowa, a w braku takiego określenia w umowie zakres tego świadczenia określa Kodeks cywilny i sprowadza się on do przyjęcia zbywcy jako domownika, dostarczenia mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnienia mu odpowiedniej pomocy i pielęgnowania w chorobie oraz sprawienia mu własnym kosztem pogrzebu odpowiadającemu zwyczajom miejscowym. W związku z tym, że w wyniku zawarcia umowy o dożywocie przenoszona jest własność nieruchomości, umowa ta wymaga zachowania formy aktu notarialnego. Przy zawieraniu umowy dożywocia często ustanawiana jest służebność mieszkania, która polega na zapewnieniu prawa do zamieszkiwania w nieruchomości osobie, która nie jest jej właścicielem.
Umowa o dożywocie
Marcelina Kita-Kuśnierz, Dominika Salej