W Polsce po zawarciu małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, małżonkowie mogą jednak modyfikować obowiązujący między nimi ustrój majątkowy poprzez zawarcie w trakcie trwania małżeństwa lub przed jego zawarciem Umowy majątkowej małżeńskiej.
- Intercyza – umowa wprowadzająca ustrój rozdzielności majątkowej. Intercyza zawarta przed małżeństwem odnosi ten skutek, że nie powstaje trzecia masa majątkowa, czyli majątek wspólny małżonków, to znaczy, że każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem umowy, jak i majątek nabyty później. Intercyza podpisana po zawarciu małżeństwa oznacza, że dotychczasowa wspólność majątkowa ustaje. Wraz z zawarciem umowy ustanawiającej rozdzielność majątkową w trakcie trwania małżeństwa małżonkowie mogą dokonać podziału majątku wspólnego.
- Umowa ograniczająca wspólność ustawową – to umowa, przez którą małżonkowie wyłączają oznaczone składniki majątkowe z ich majątku wspólnego. Zawarcie takiej umowy nie może doprowadzić do całkowitego opróżnienia majątku wspólnego.
- Umowa rozszerzająca wspólność majątkową – polega na włączeniu pewnych składników majątków osobistych małżonków do ich majątku wspólnego. Nie można przez umowę majątkową małżeńską rozszerzyć wspólności na: przedmioty majątkowe, które przypadną małżonkowi z tytułu dziedziczenia, zapisu lub darowizny, prawa majątkowe, które wynikają ze wspólności łącznej, prawa niezbywalne, które mogą przysługiwać tylko jednej osobie, wierzytelności z tytułu odszkodowania za uszkodzenie ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia, o ile nie wchodzą one do wspólności ustawowej, jak również wierzytelności z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, niewymagalne jeszcze wierzytelności o wynagrodzenie za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej każdego z małżonków.